ΑΠΝΟΙΑ - ΡΟΧΑΛΗΤΟ

Τι είναι το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας - (άπνοια στον ύπνο)
Το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας αναφέρεται σε μια κλινική κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου, η οποία είναι μεγαλύτερη από αυτή που φυσιολογικά διαμεσολαβεί ανάμεσα σε δύο αναπνοές και προσδιορίζεται περίπου ίση με διάρκεια 10 δευτερολέπτων.

Πόσο συχνό είναι το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας;
Ποια είναι η αιτία του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας;

Η πάθηση οφείλεται κατά κύριο λόγο στη στένωση ή απόφραξη του φάρυγγα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτό οφείλεται στην υπερβολική χαλάρωση των μυών του λαιμού και της γλώσσας κατά τη διάρκεια του ύπνου, οι οποίοι «πέφτουν» προς τα πίσω και αποφράσσουν το φάρυγγα. Μία άλλη συνήθης αιτία της απόφραξης αυτής είναι η παχυσαρκία, καθώς η αυξημένη ποσότητα λίπους στην περιοχή μπορεί, επίσης, να προκαλέσει στένωση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας;

Το άτομο που πάσχει από το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας παρουσιάζει έντονο ροχαλητό και γενικά ανήσυχο ύπνο. Καθώς δυσκολεύεται να αναπνεύσει κατά τη διάρκεια του ύπνου, ξυπνάει προκειμένου να πάρει αναπνοή και ξανακοιμάται αμέσως. Ωστόσο, το γεγονός είναι ότι ο ύπνος του δεν είναι βαθύς, αλλά διακοπτόμενος και ανήσυχος.

Ο κίνδυνος που προκύπτει άμεσα εξαιτίας του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας είναι το γεγονός ότι τα άτομα που πάσχουν από αυτό τείνουν να κοιμηθούν στην πρώτη ευκαιρία, είτε υπό συνθήκες που ευνοούν κάτι τέτοιο, όπως όταν βλέπουν τηλεόραση, είτε υπό συνθήκες που δεν το ευνοούν, όπως κατά τη διάρκεια της εργασίας ή της οδήγησης. Τα άτομα αυτά δύσκολα μπορούν να αποφύγουν αυτήν τη γρήγορη έλευση του ύπνου, με αποτέλεσμα να γίνονται επικίνδυνα, τόσο για τον ίδιο τον εαυτό τους, όσο και για τους άλλους, όπως για παράδειγμα εάν αυτό συμβεί κατά τη διάρκεια της οδήγησης ή της χρήσης κάποιου μηχανήματος.

Πώς ο γιατρός θα διαγνώσει το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας;

Τον πρώτο λόγο στη διάγνωση του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας έχει η λήψη ενός καλού ιστορικού, όπου πολύ σημαντική είναι η μαρτυρία του/της συντρόφου, ο οποίος/η οποία θα είναι ο πρώτος/η πρώτη που θα έχει παρατηρήσει το πρόβλημα. Κατόπιν, η μοναδική εξέταση η οποία θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση είναι η λεγόμενη μελέτη ύπνου. Κατ’ αυτήν, ο ασθενής παραμένει για μία τουλάχιστον νύχτα σε ειδικό εργαστήριο/δωμάτιο του νοσοκομείου (Εργαστήριο Μελέτης Ύπνου) όπου, κατά τη διάρκεια του ύπνου του, γίνονται διάφορες μετρήσεις και παρατηρήσεις, όπως ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, ηλεκτρομυογράφημα, ηλεκτροκαρδιογράφημα, παρατήρηση των κινήσεων των ματιών, καταγραφή της ροής του αέρα στη μύτη και στο στόμα, παρατήρηση των κινήσεων του θώρακα και της κοιλιάς, των ποδιών και γενικότερα του σώματος κ.ά. Με βάση τα αποτελέσματα αυτών των παρατηρήσεων και μετρήσεων θα διαπιστωθεί κατά πόσο ο ασθενής πάσχει ή όχι από σύνδρομο υπνικής άπνοιας.
Ποια είναι η αντιμετώπιση του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας;

Σημαντική είναι, από πλευράς του ίδιου του ασθενούς, η τροποποίηση ορισμένων συνηθειών που πιθανώς να επιβαρύνουν το πρόβλημα. Έτσι, συνιστάται η μείωση του σωματικού βάρους, σε περίπτωση παχυσαρκίας, η μεταβολή της θέσης του ύπνου (συνήθως στην ύπτια θέση το πρόβλημα είναι εντονότερο), η αποφυγή αλκοόλ και ηρεμιστικών ή υπνωτικών φαρμάκων και γενικά η διατήρηση ανοικτής της μύτης. Η πιο αποτελεσματική, ωστόσο, αντιμετώπιση του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας είναι η χορήγηση συνεχούς ροής αέρα κατευθείαν στη μύτη με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής (CPAP). Με τη μέθοδο αυτή, ο ασθενής φορά κατά τη διάρκεια του ύπνου μια ειδική μάσκα στη μύτη, μέσω της οποίας παρέχεται αέρας υπό πίεση.

Σε πιο βαριές περιπτώσεις, όπου το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά με τη μέθοδο αυτή, είναι δυνατό να απαιτηθεί ειδική χειρουργική επέμβαση στην περιοχή, με στόχο τη διάνοιξη ενός ορισμένου σημείου των αεραγωγών για τη διευκόλυνση της ροής του αέρα κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ποιος είναι ο κίνδυνος του συνδρόμου της υπνικής άπνοιας;

Εάν δε θεραπευτούν, τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο υπνικής άπνοιας βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν αρτηριακή υπέρταση, καρδιοπάθεια, αναπνευστική ανεπάρκεια, εγκεφαλικό επεισόδιο ή να επιδεινωθεί μια προϋπάρχουσα στεφανιαία νόσος. Επίσης, είναι πολύ σημαντικός ο κίνδυνος που διατρέχουν τα άτομα αυτά να πέσουν θύματα τροχαίων ή εργατικών ατυχημάτων εξαιτίας της υπνηλίας ή να προκαλέσουν τα ίδια κάποιο ατύχημα. Ωστόσο, με την κατάλληλη αντιμετώπιση, η πρόγνωση είναι άριστη και η ζωή του ατόμου δεν επιβαρύνεται στο ελάχιστο.

Άπνοια ύπνου: Συμπτώματα και θεραπεία
Η άπνοια ύπνου (Sleep Apnoea) είναι μια σοβαρή διαταραχή του ύπνου, δηλαδή μία ανωμαλία που διαταράσσει τον ύπνο και προκαλεί υπνηλία την ημέρα. Στην άπνοια ύπνου παρατηρούνται σύντομες διακοπές της αναπνοής. Διακόπτεται προσωρινά η είσοδος αέρα στους πνεύμονες παρά τη συνεχόμενη προσπάθεια εισπνοής. Με άλλα λόγια, όταν κοιμάστε, ξαφνικά σταματάτε να αναπνέετε. Σε μερικά δευτερόλεπτα, η αναπνοή επανέρχεται.

Αυτή η διαταραχή που ονομάζεται σύνδρομο άπνοιας στον ύπνο (ή άπνοια ύπνου ή υπνική άπνοια) αφορά σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία το 8% των ανδρών 40-60 ετών και το 2% των γυναικών. Τα ποσοστά αυτά μεταφράζονται σε πέντε εκατομμύρια Ευρωπαίους. Η άπνοια ύπνου δεν επηρεάζει μόνο τους ενήλικες. Το 2% των παιδιών είναι θύματα του συνδρόμου, με αποτέλεσμα να έχουν αϋπνίες.

Συμπτώματα και κίνδυνοι για την υγεία

Πιο συγκεκριμένα, ως άπνοια ύπνου ή υπνική άπνοια ορίζονται οι σύντομες διακοπές της αναπνοής που διαρκούν για 10 ή περισσότερα δευτερόλεπτα και επαναλαμβάνονται τακτικά σε όλη τη διάρκεια της νύχτας.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι το ροχαλητό και το «πνίξιμο», τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε εγρήγορση όσο διαρκεί ο ύπνος τη νύχτα.

Πολύ συχνά, το άτομο που πάσχει από άπνοια ύπνου δεν έχει επίγνωση του προβλήματος του, παρά το γεγονός ότι νυστάζει υπερβολικά κατά τη διάρκεια της ημέρας (έχει αφύσικη υπνηλία).

Οι κίνδυνοι από το σύνδρομο άπνοιας ύπνου είναι σοβαροί, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακά επεισόδια, πονοκεφάλους και χρόνια κούραση. Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκαν δύο νέες μελέτες, οι οποίες έδειξαν για πρώτη φορά ότι οι πάσχοντες από υπνική άπνοια –τη διαταραχή που προκαλεί επικίνδυνες παύσεις της αναπνοής τη νύχτα– διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο. Η διαταραχή αποτελεί κύριο λόγο ανησυχίας τα τελευταία χρόνια, καθώς στερεί από τον οργανισμό το πολύτιμο οξυγόνο.

Η άπνοια ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα συγκέντρωσης και μνήμης και συνδέεται με την κατάθλιψη και την κακή διάθεση
.
Τα άτομα που πάσχουν από άπνοια ύπνου, οφείλουν να ενημερώνουν την ασφαλιστική τους εταιρία και την αρμόδια αρχή έκδοσης αδειών οδήγησης για την πάθησή τους. Κι αυτό διότι ο κίνδυνος ενός αυτοκινητικού ατυχήματος αυξάνεται 7 φορές, αν πάσχετε από άπνοια ύπνου. Όταν αντιμετωπιστεί καταλλήλως η άπνοια ύπνου και το άτομο δεν νιώθει πλέον αφύσικη υπνηλία, η οδήγηση δεν θα αποτελεί πρόβλημα.

Η υπνική άπνοια είναι εξαιρετικά συνήθης. Εμφανίζεται σε ποσοστό 2-5% του μεσήλικου πληθυσμού και είναι πιο διαδεδομένη από τον διαβήτη ή το άσθμα. Οι πιθανότητες να εμφανίσετε συμπτώματα αναπνευστικής διαταραχής κατά τη διάρκεια του ύπνου αυξάνονται με την ηλικία. Ωστόσο, η άπνοια ύπνου μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, από τη βρεφική ως την τρίτη ηλικία.

Η διάγνωση του συνδρόμου άπνοιας ύπνου γίνεται με βάση τα συμπτώματα υπερυπνίας κατά τη διάρκεια της ημέρας και μια ολονύχτια παρακολούθηση του ύπνου, για την αντικειμενική καταγραφή των σύντομων διακοπών της αναπνοής. Η καταγραφή αυτή μπορεί να γίνει με διάφορες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της πολυπνογραφίας ή της κατ’ οίκον παρακολούθησης του ύπνου με λιγότερα μηχανήματα, όπως, για παράδειγμα, έναν απλό ανιχνευτή στο δάχτυλο (οξύμετρο) για την παρακολούθηση των μοτίβων της αναπνοής και των μεταβαλλόμενων επιπέδων οξυγόνου στο αίμα (μοτίβα κορεσμού του οξυγόνου) κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, που μπορούν να βοηθήσουν στην ύφεση της άπνοιας ύπνου, περιλαμβάνουν την απώλεια βάρους (αν είστε υπέρβαρος ή παχύσαρκος), την υγιεινή διατροφή και την τακτική άσκηση. Περιορίστε το αλκοόλ, ιδιαίτερα πριν από τον ύπνο, μην παίρνετε ηρεμιστικά και κόψτε το κάπνισμα. Προσπαθήστε, επίσης, να μην κοιμάστε ανάσκελα, αν και αυτό είναι σχεδόν αδύνατον να το καταφέρετε στην πράξη.

Συμπτώματα, ενδείξεις και αιτία

Πάνω από το 90% των ατόμων με άπνοια ύπνου πάσχουν από υπερυπνία ή αφύσικη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην οδήγηση, αλλαγές της προσωπικότητας, διαταραγμένη διάθεση, μειωμένη λίμπιντο ή ακόμα και σεξουαλική ανικανότητα, δυσαρμονία μεταξύ των συζύγων, ευερεθιστότητα και κακή ποιότητα ζωής.

Συνήθως, οι σύντροφοι είναι εκείνοι που αναφέρουν τις ενδείξεις αυτές στο άτομο που πάσχει από άπνοια ύπνου. Ορισμένες φορές, πάντως, το άτομο αντιλαμβάνεται τα συμπτώματα. Το ροχαλητό είναι το πιο σύνηθες σύμπτωμα και εμφανίζεται στο 90-95% των περιπτώσεων. Άλλες ενδείξεις είναι οι εξής: σύντομες διακοπές της αναπνοής (75%), ξηροστομία (75%), υπερβολική εφίδρωση (50%), κρίσεις πνιξίματος (25%) και νυχτερινή ενούρηση (25%). Η απουσία ροχαλητού ΔΕΝ αποκλείει την άπνοια ύπνου.

Στους ενήλικες, η αιτία αυτής της διαταραχής είναι μυική. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, ο λάρυγγας χαλαρώνει εντελώς ώστε μπλοκάρει τον αεραγωγό, εμποδίζοντας την αναπνοή του ατόμου. Όταν ο ανώτερος αεραγωγός (φάρυγγας) δεν έχει μυϊκό τόνο, τείνει να στενεύει και φράζει προσωρινά. Αυτό οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες σύντομες διακοπές της αναπνοής, οι οποίες συνοδεύονται από μείωση των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα και από εγρήγορση. Προκαλεί, επίσης, συμπτώματα άπνοιας ύπνου κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι μεσήλικες παχύσαρκοι άντρες διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης άπνοιας ύπνου. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι οι ήπιες δυσμορφίες στο σαγόνι και τη δομή του προσώπου, όπως ο προγναθισμός και ο υπογναθισμός. Η δομή του προσώπου, ιδιαίτερα στο μέσο του, και το σχήμα της σκληρός υπερώας, η ρινική συμφόρηση και τα προβλήματα στην αναπνοή από τη μύτη, οι υπερτροφικές αμυγδαλές και αδενοειδείς εκβλαστήσεις, καθώς και η μεγάλη γλώσσα, μπορούν, επίσης, να οδηγήσουν σε άπνοια ύπνου. Περίπου 30-50% των πασχόντων από άπνοια ύπνου ΔΕΝ είναι παχύσαρκοι.

Οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν πολύ περισσότερο να εμφανίσουν άπνοια ύπνου σε σύγκριση με όσους έχουν κανονικό βάρος σε σχέση με το ύψος τους. Τα άτομα με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) τουλάχιστον 30 θεωρούνται παχύσαρκα. Ο ΔΜΣ υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος σας με το τετράγωνο του ύψους σας. Για παράδειγμα, ένας άντρας που ζυγίζει 100 κιλά και έχει ύψος 1,80 μ., έχει ΔΜΣ 30,86. Μια γυναίκα που ζυγίζει 70 κιλά και έχει ύψος 1,60 μ., έχει ΔΜΣ 27,34.

Η κεντρική παχυσαρκία, δηλαδή η εναπόθεση λίπους στην περιοχή της μέσης, αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση άπνοιας ύπνου. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα των οποίων το σώμα μοιάζει με μήλο (λίπος γύρω από τη μέση), διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τα άτομα των οποίων το σώμα μοιάζει με αχλάδι (λίπος γύρω από τους γοφούς).

Το αλκοόλ επιδεινώνει την άπνοια ύπνου, μειώνοντας τη δραστηριότητα του φάρυγγα και διαστέλλοντας τους μυς που εμποδίζουν τον αεραγωγό να κλείσει κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα ηρεμιστικά έχουν παρόμοια δράση. Η στέρηση ύπνου, η ρινική συμφόρηση και ο ύπνος σε ύπτια στάση μπορεί να επιδεινώσουν την άπνοια ύπνου.

Αντιμετώπιση με CPAP
Η άπνοια ύπνου σε ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται με τη μείωση του σωματικού βάρους, τη διακοπή καπνίσματος και τον περιορισμό κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών στο ένα ποτήρι την ημέρα. Στις βαρύτερες περιπτώσεις, όταν εκδηλώνονται 15 άπνοιες διάρκειας μεγαλύτερης των 10 δευτερολέπτων ανά ώρα στους ενήλικες και έως 8 δευτερολέπτων στα παιδιά, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με τη χρήση ειδικής μασέλας που πρέπει να φορά ο ασθενής όταν κοιμάται. Στις πιο βαριές περιπτώσεις, όταν δηλαδή ο αριθμός των απνοιών ξεπερνά τις 15 ανά ώρα, τότε αντιμετωπίζεται με τη χρήση συσκευής μηχανικού αερισμού CPAP.

Η συνεχής ροή αέρα υπό πίεση κατευθείαν στη μύτη (μάσκα CPAP) θεωρείται σήμερα η καταλληλότερη θεραπεία για την αποφρακτική άπνοια ύπνου στα περισσότερα άτομα.

Οι συσκευές CPAP οι οποίες μερικές φορές καλούνται «έξυπνες», χρησιμοποιούν έναν αισθητήρα πίεσης (ή μία τεχνική ταλάντευσης ροής) για την ανάλυση της ροής του αέρα και την προσαρμογή της πίεσης στις ανάγκες του ασθενή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αυτό επιτρέπει στη συσκευή να ασκήσει τη μικρότερη πίεση που απαιτείται, ώστε να παραμείνει ο αεραγωγός ανοιχτός, κι έτσι είναι πιο εύχρηστη. Οι συσκευές αυτόματης ανάλυσης CPAP είναι συνήθως πιο ακριβές από τα μηχανήματα σταθερής πίεσης, αλλά η τιμή τους μειώνεται με την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Όσοι χρησιμοποιούν τη συνεχή θετική πίεση των αεραγωγών μπορεί να χρειαστούν λίγο καιρό μέχρι να συνηθίσουν τη χρήση της μάσκας τους, αλλά υπάρχει μεγάλη ποικιλία διαφορετικών μορφών και σχεδίων, κι έτσι οι περισσότεροι χρήστες μπορούν να βρουν την κατάλληλη μάσκα.

Υπάρχουν πολλά διαθέσιμα μηχανήματα που παράγουν ένα ρεύμα αέρα, το οποίο κρατά τον ανώτερο αεραγωγό ανοικτό κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η επιλογή του μηχανήματος και το επίπεδο της πίεσης του αέρα θα καθοριστούν από έναν ειδικό ύπνου, συνήθως αφότου ο ασθενής υποβληθεί σε ολονύκτια παρακολούθηση σε κάποιο κέντρο ύπνου.

Οι ρινικές μάσκες, που είναι και οι πιο συνηθισμένες, τοποθετούνται στη μύτη και στερεώνονται με έναν ιμάντα γύρω από το κεφάλι. Οι ολοπρόσωπες μάσκες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για ασθενείς που αναπνέουν μόνο από το στόμα ή για εκείνους των οποίων η αναπνοή εναλλάσσεται τακτικά μεταξύ της μύτης και του στόματος. Τα ρινικά μαξιλάρια εισάγονται στα ρουθούνια. Προσφέρουν εναλλακτική λύση για τα άτομα που νιώθουν κλειστοφοβία με τις μάσκες ή για τα άτομα που δεν μπορούν να βρουν μια κατάλληλη μάσκα.

Πολλοί ασθενείς όμως δεν ανέχονται καλά τη θεραπεία CPAP. Η παρακολούθηση και υποστήριξη από ένα εξειδικευμένο κέντρο ύπνου μπορεί συχνά να βοηθήσει να υπερνικηθούν οποιαδήποτε προβλήματα στην εφαρμογή της θεραπείας CPAP. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται ειδικές οδοντικές συσκευές που τοποθετούνται στο στόμα, ώστε να κρατούν το σαγόνι προτεταμένο.

Οι ασθενείς που νιώθουν δυσφορία από τη χρήση της συσκευής CPAP μπορούν να ωφεληθούν από μηχανήματα με παροχή μεταβλητής πίεσης, η οποία προσαρμόζεται αυτόματα στην αναπνοή τη νύχτα, ή από τον αερισμό διφασικής θετικής πίεσης, χρησιμοποιώντας ένα διαφορετικό τύπο συσκευής.

Οι ηπιότερες μορφές άπνοιας ύπνου μπορούν να θεραπευτούν με τη χρήση ενός προστατευτικού στοματικού νάρθηκα, ο οποίος ονομάζεται νάρθηκας επανατοποθέτησης της κάτω γνάθου και κατασκευάζεται από έναν προσθετολόγο, ορθοδοντικό ή οδοντίατρο. Η συσκευή αυτή πιέζει προς τα εμπρός την άνω γνάθο κι ανοίγει τον αεραγωγό στο πίσω μέρος του λαιμού.Γενικά η εγχείρηση δεν συνιστάται στην υπνική άπνοια, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις όπου μπορεί, ανάλογα με την αιτία της απόφραξης, να είναι χρήσιμη. Για παράδειγμα, αν οι αμυγδαλές ή οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι υπερτροφικές, μπορούν να αφαιρεθούν. Αν ο ουρανίσκος ή η σταφυλή είναι υπερμεγέθη, μπορούν να μειωθούν με σταφυλοουρανισκοπλαστική με ακτίνες λέιζερ (LAUP), ενώ αν η αιτία είναι κάποια δυσμορφία στο σαγόνι, θα μπορούσε, επίσης, να διορθωθεί.

ΡΟΧΑΛΗΤΟ
Ένα αρκετά σύνηθες πρόβλημα που απασχολεί πολλούς ασθενείς είναι το ροχαλητό. Έχει βρεθεί ότι το 40% περίπου του πληθυσμού ροχαλίζει μόνιμα ή περιστασιακά.

Αίτια:
Το ροχαλητό οφείλεται στον κραδασμό των μαλακών μορίων του φάρυγγα και κυρίως της μαλθακής υπερώας των αμυγδαλών και της σταφυλής. Άλλα ανατομικά εμπόδια στην ομαλή διέλευση του αέρα, εκτός από τη σταφυλή και τις αμυγδαλές μπορούν να είναι το στραβό ρινικό διάφραγμα, οι υπερτροφικές ρινικές κόγχες και οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις στα παιδιά (κοινώς κρεατάκια), προκαλώντας κι αυτά ροχαλητό ή άπνοια στη διάρκεια του ύπνου. Ο ιατρός πρέπει να εξετάσει οποιονδήποτε ασθενή πάσχει από ροχαλητό για να διαπιστώσει εάν οφείλεται σε υπερτροφική ή μακριά σταφυλή, σε στενές καμάρες, σε υπερτροφικές αμυγδαλές ή σε σκολίωση ρινικού διαφράγματος.

Προδιαθεσικοί παράγοντες:
Τα παχύσαρκα άτομα με κοντό λαιμό, οι ηλικιωμένοι άνδρες και οι καπνιστές έχουν την τάση να ροχαλίζουν εντονότερα. Η κατανάλωση αλκοόλ, η λήψη βαριών γευμάτων πριν την κατάκλιση, η ύπτια θέση του σώματος στη διάρκεια του ύπνου και η χρήση ηρεμιστικών και υπνωτικών ουσιών προδιαθέτει, επίσης, στην εμφάνιση ροχαλητού.

Είναι επικίνδυνο το ροχαλητό;
Μπορεί ένα ροχαλητό να μην είναι τόσο αθώο, αλλά να υποκρύπτει και κάποιο άλλο σοβαρότερο πρόβλημα. Εάν το ροχαλητό συνοδεύεται από διαπιστωμένα επεισόδια άπνοιας, δηλαδή διακοπής της αναπνοής στη διάρκεια του ύπνου, τότε ενδέχεται να υπάρχει ένα γενικευμένο σύνδρομο που ονομάζεται σύνδρομο υπνικής άπνοιας. Ευθύνη του ιατρού είναι να ενημερώσει τον πάσχοντα από ροχαλητό ότι η άπνοια που ενδεχομένως να εμφανίζει ενδέχεται να είναι αρκετά πιο σοβαρή από ένα απλό ροχαλητό και μπορεί να καταστεί επικίνδυνη ακόμα και για την ίδια του τη ζωή. Το παθολογικό ροχαλητό που συνοδεύεται από άπνοια, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το διακρίνουν από το αθώο ροχαλητό. Έτσι λοιπόν, ένα επικίνδυνο ροχαλητό συνοδεύεται από διαταραχές ύπνου, πρωινή υπνηλία, πονοκεφάλους, κακοδιαθεσία, ευερεθιστότητα, πτώση της αποδοτικότητας κ.ά. Ο ιατρός πρέπει να επισημάνει από το ιστορικό του αρρώστου αυτά τα στοιχεία και να του συστήσει να διερευνήσει το ροχαλητό του με μια μελέτη ύπνου κατά τη διάρκεια της οποίας θα μελετηθούν και οι άπνοιες του πάσχοντος.

Πρόληψη: Τα προληπτικά μέτρα που μπορεί να λαμβάνει ένας ασθενής για να αποφεύγει την εκδήλωση ροχαλητού είναι: η αποφυγή της ύπτιας θέσης στον ύπνο, των βαριών γευμάτων πριν την κατάκλιση, ο περιορισμός του αλκοόλ και του καπνίσματος, η σωματική άσκηση, η μείωση του σωματικού βάρους, η αποφυγή χρήσης ηρεμιστικών και υπναγωγικών ουσιών κ.λπ.

Συνήθεις αιτίες του ροχαλητού
Ηλικία: Στη μέση ηλικία παρατηρείται μικρή στένωση του λαιμού μας που συνοδεύεται με μείωση του τόνου των μυών αυτού.
Κατασκευή: Οι άνδρες έχουν πιο περιορισμένη δίοδο του αέρα από ότι οι γυναίκες και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να ροχαλίζουν. Ένας στενός λαιμός, ένα λυκόστομα, οι διευρυμένες αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) συμβάλλουν στην εμφάνιση του ροχαλητού.
Προβλήματα της μύτης και των κόλπων: Αποκλεισμένοι αεραγωγοί (π.χ. από βλέννα) κάνουν δύσκολη την εισπνοή με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κενό στο λαιμό, που μπορεί να οδηγήσει σε ροχαλητό.
Παχυσαρκία: Η εναπόθεση λίπους και ο κακός μυϊκός τόνος συμβάλλουν στο ροχαλητό.
Αλκοόλ, κάπνισμα και τα φάρμακα: Η πρόσληψη αλκοόλ, το κάπνισμα και ορισμένα φάρμακα μπορούν να αυξήσουν την μυϊκή χαλάρωση που θα οδηγήσει σε ροχαλητό.
Η στάση του ύπνου: Αν κοιμηθείτε ύπτια (ανάσκελα) δημιουργείται χαλάρωση του μυϊκού τόνου του λαιμού σας, με αποτέλεσμα να μπλοκάρεται ο αεραγωγός και να προκαλείται ροχαλητό.

Το να κοιμάστε σε ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες δεν πρέπει να αποτελεί τη θεραπεία του ροχαλητού!

Πόσο αθώο είναι το ροχαλητό;

Δεν κοιμάστε ποτέ βαθιά και νιώθετε κουρασμένοι το πρωί;
Βλέπετε εφιαλτικά όνειρα, είστε πάντα σε εγρήγορση και διακατέχεστε μονίμως από νευρικότητα;
Ροχαλίζετε και διακόπτετε η αναπνοή σας για μερικά δευτερόλεπτα;

Ε τότε, πάσχετε από το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας.
Το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας συνιστάται στη διακοπή της αναπνοής στη διάρκεια του ύπνου και είναι πολύ επικίνδυνο, επειδή επιβαρύνει τον καρδιακό ρυθμό και την οξυγόνωση του αίματος.
Η υπνική άπνοια συνδέεται με το ροχαλητό;

Το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας αποτελεί, στην ουσία, «βαρύ» στάδιο του ροχαλητού. Οι ασθενείς, που πάσχουν από άπνοια, ροχαλίζουν και η αναπνοή τους διακόπτεται για πάνω από δέκα δευτερόλεπτα, γεγονός που επαναλαμβάνεται αρκετές φορές στη διάρκεια του ύπνου.

Το αποτέλεσμα είναι να μην κοιμούνται καλά, να μην πέφτουν ποτέ σε βαθύ ύπνο, στον ύπνο REM. Είναι πάντα σε εγρήγορση, εξαιτίας ακριβώς του γεγονότος πως δεν μπορούν να πάρουν αναπνοή. Κοιμούνται, ξυπνάνε, βλέπουν εφιαλτικά όνειρα, κάνουν νευρικές κινήσεις.

Το σύνδρομο δεν παρατηρείται μόνο σε ενήλικες, αλλά και σε παιδιά -αφορά σε όλες τις ηλικίες- γι’ αυτό είναι σημαντικό να τα παρακολουθούμε την ώρα που κοιμούνται και να προσέχουμε αν απλώς ροχαλίζουν ή παρουσιάζουν και άπνοιες.
Πού οφείλεται το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας;
Τι μπορεί να είναι αυτοί οι ιστοί;

Στα μικρά παιδιά μπορεί να είναι υπερτροφικές αμυγδαλές ή υπερτροφικά κρεατάκια. Στους ενήλικες υπάρχει η περίπτωση να έχει χαλαρώσει η σταφυλή ή η καμάρα του φάρυγγα -μπορεί να συμβεί με την πάροδο των χρόνων- ή να είναι εκ κατασκευής πολύ στενή. Αν ο στενός φάρυγγας συνδυάζεται με μεγάλες αμυγδαλές, τότε περιορίζεται ο δρόμος του αέρα που περνά μέσα από τον φάρυγγα.

Ακόμη, επειδή η γλώσσα πέφτει προς τα πίσω, κλείνεται ακόμη περισσότερο η δίοδος του αέρα και μπορεί να οδηγηθεί στην άπνοια, να κλείσει, δηλαδή, πλήρως η αναπνευστική οδός. Υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που πάσχουν από υπνική άπνοια, που όμως είναι κεντρικού τύπου. Δηλαδή, το πρόβλημα ξεκινά από τον εγκέφαλο που δεν δίνει τις κατάλληλες εντολές για μια σωστή αναπνοή, αλλά είναι πολύ σπάνιο. Το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας συνδέεται και με την πρόσληψη βάρους, την παχυσαρκία.
Πού μπορεί να οφείλεται το ροχαλητό κάποιου που δεν πάσχει από το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας;

Αν κάποιος ροχαλίζει, το πρώτο που πρέπει να κοιτάξουμε είναι αν το ροχαλητό προέρχεται από τη στοματική κοιλότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε κατά την επέμβαση να χρησιμοποιήσουμε λέιζερ, επειδή έχουμε να κάνουμε με μαλακούς ιστούς που μπορούν να συρρικνωθούν (κάνουμε εξάχνωση των ιστών αντί να χρησιμοποιούμε νυστέρι). Τα αίτια είναι τα ίδια. Οι πηγές του ροχαλητού είναι στη στοματική κοιλότητα και τη μύτη. Ελέγχουμε αν ο ασθενής έχει αμυγδαλές, μεγάλο διάφραγμα, ιγμορίτιδες. Με λίγα λόγια το πρόβλημα είναι το ίδιο. Η ροή του αέρα εμποδίζεται και επειδή περνάει μέσα από σχισμές και εμπόδια, παράγει αυτόν τον ήχο. Η υπνική άπνοια είναι «βαρύ στάδιο» του ροχαλητού. Ο αμυγδαλές αφαιρούνται, έτσι κερδίζουμε χώρο, και επεμβαίνουμε στο διάφραγμα αν υπάρχει σχετικό πρόβλημα. Όλα γίνονται συνδυαστικά, ώστε η χειρουργική επέμβαση να είναι ριζική και αποτελεσματική.

Ενημερωθείτε για το Σύνδρομο ΑΠΝΟΙΩΝ-ΥΠΟΠΝΟΙΩΝ κατά τον ΥΠΝΟ από την συνέντευξη του Dr Παύλου Μιχαηλόπουλου στην Εκπομπή ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.